Kto zdał egzamin na Bad Boysa

Za nami gala w Szczecinie, w czasie której z trzech głównych bohaterów wieczoru egzamin na Bad Boysa zdał celująco tylko Diablo. Poprawkę na lepszą ocenę powinien rozważyć Cieślak, a występ Zimnocha mimo wygranej zasługuje na ocenę mierną.

Za najbardziej udaną można uznać walkę Krzysztofa „Diablo” Włodarczyka (51-3-1, 37 KO) z Kaiem Kurzawą (37-5, 25 KO). Polak pokazał przede wszystkim to czego brakowało mu najbardziej – pewności siebie, dobrej kondycji psychicznej i spokoju. Z porządkiem w głowie widać, że Diablo mimo upływu długiego czasu bez walk na najwyższym poziomie, jest w stanie pokazać tyle w ringu, ile za najlepszych lat.

Jeśli walka z Walerym Brudowem, który wyszedł od samego początku bez wiary i po przegraną nie odpowiedziała na pytanie – w jakiej formie jest Włodarczyk, to Kai Kurzawa od pierwszej rundy próbował narzucić Polakowi wysokie wymagania.

Niestety dla niego, Włodarczyk był również znakomicie przygotowany fizycznie i nie zatracił wielkiej siły w swoich rękach. Znany z nokautującego uderzenia lewą ręką bił tym razem mocne prawe proste, po których Kurzawa dwa razy przyklęknął.

Krzysztof Włodarczyk zdobył pas IBF Inter-Continental. Teraz wszystko w rękach jego promotora Andrzeja Wasilewskiego, który w świecie bokserskim bicz z piasku jest w stanie dla swoich pięściarzy ukręcić. Diablo odbudowany psychicznie z dawną formą mistrzowską jest w stanie już niedługo stać się pełnoprawnym mistrzem federacji IBF.

Kibice przyzwyczaili się, że Michał Cieślak (13-0, 9 KO) nokautuje ekspresowo i tego właśnie oczekiwali po występie przeciw anonimowemu i niepozornemu Aleksandrowi Kubichowi (9-1, 6 KO).

Rosjanin jednak niespodziewanie wciągnął Cieślaka na głęboką wodę. Świetny balans tułowiem i obniżona pozycja sprawiała, że mocne ciosy Michała nie dochodziły czysto celu. Poza tym Kubich bił niebezpieczne lewe sierpowe, prawe podbródkowe, wyprzedzał i groźnie kontratakował. Była runda, że ewidentnie bawił się Polakiem, momentami jak profesor Mayweather ze swoim przeciwnikami.

Polak wygrał przez TKO w wyniku rozcięcia łuku brwiowego Rosjanina. Kolejne zwycięstwo przed czasem pojawi się w jego imponującym rekordzie, ale była to dla Michała bardzo dobra lekcja i dobrze się stało, że już na tym etapie kariery.

Polak do czasu przerwania walki w 9. rundzie wygrywał na punkty, ale jeszcze dużo nauki przed nim, zanim wyjdzie do walki mistrzowskiej. Jak to powiedział komentujący walkę Andrzej Kostyra – „wielu widziało Michała na uniwersytecie, ale Kubich wysłał go do liceum”.

Swoją walkę wygrał również Krzysztof Zimnoch (19-1-1, 13 KO) z doświadczonym ringowym weteranem Konstantinem Airichem (23-17-2, 18 KO), ale chyba zawiódł ostatnie nadzieje kibiców co do rozwoju własnej kariery i możliwości w wadze ciężkiej.

Niebezpiecznie odkrywał się i opuszczał lewą rękę, co powodowało, że silne prawe Airicha – by przywołać znowu Andrzeja Kostyrę – „wchodziły jak nóż w masło”. Airich – bokserski naprawdę już emeryt i dyżurny journeyman wagi ciężkiej co rusz wstrząsał Krzyśkiem.

Jakość boksu Zimnocha mającego być w tzw. primie i mówiącego o mistrzostwie świata budzi poważne wątpliwości. Jak sam Krzysztof mówi: „Śpię, jem i trenuję”, czyli w pełni profesjonalnie poświęca się dla kariery zawodowej, ale na razie przynosi to wysoce dyskusyjne efekty.

Znamienne, że po tylu latach walk w wadze ciężkiej i treningów w wydawałoby się dobrym boksersko środowisku angielskim, Zimnoch zaczął robić… siłę.

Zimnoch ostatecznie wygrał przez TKO, po wcześniejszym dyskusyjnym nokdaunie po ciosach w tył głowy. Niesmak i rozczarowanie pozostały. Wielu kibiców utwierdziło się w przekonaniu, że przegrana z Mollo nie była dziełem przypadku czy faulu. Taką opowieść snuje dalej Zimnoch, który w wywiadzie walkę z Airichem określił jako „dobrą”, bagatelizował prawe, które otrzymywał i emocjonalnie wyzwał Mollo do rewanżowej walki.

Pięściarz z Białegostoku zapewnia, że jest „twardy psychicznie”, ale sposób w jaki wygłosił po angielsku swoją deklarację do Mika Mollo o tym nie świadczy. Kilka lat Zimnoch żył konfliktem ze Szpilką, teraz ewidentnie żyje przegraną walką z Amerykaninem. Myśl o niej jak widać, zżera go od środka i nie pozwala dostrzec, w którym miejscu tak naprawdę jest.

Zimnoch – Mollo. Ciężkie KO przez błąd trenera? >>

Trwanie we własnej równoległej rzeczywistości może wkrótce go boleśnie kosztować. Wiadomo już teraz, że Krzysztof w przypadku wygranej z Mollo miał walczyć z Davidem Haye’em. Aż strach pomyśleć jakim zapewne dramatycznym KO na Zimnochu zakończyłaby się ta walka. Z takim boksem dołączyłby do poprzednich rywali Haye’a czyli Marka De Mori czy Arnolda Gjergjaja.

Ireneusz Fryszkowski